نام اختصاری: HBc Igm

سایر نام ها: Anti-HBc (IgM)، IgM Hepatitis B Core Ab، Hepatitis Bc Antibody (IgM)

بخش انجام دهنده: ایمونولوژی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز:  1 ml

شرایط نمونه گیری:

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد.

2. نمونه گیر باید  قابلیت انتقال هپاتیت از طریق خون آلوده را در نظر بگیرد.    

ملاحظات نمونه گیری:

1. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.
2. به بیمار مشکوک به هپاتیت گوشزد نمایید که از تماس نزدیک با سایر افراد پرهیز کند.
3. تا زمانی که نتایج سرمی خلاف آن را ثابت ننموده، بیمار را باید آلوده در نظر گرفت.
4. پس از نمونه گیری سوزن سرنگ را بلافاصله در ظرف مخصوص (Safety box) بدور اندازید.
5. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه را سریعاً به آزمایشگاه بفرستید.
6. برای بیماران مشکوک به هپاتیت فرمی از سابقه ابتلاء به بیماری را یادداشت کرده و آن را مستند کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

ü      نمونه همولیزه شدید.

ü      نمونه لیپمیک شدید.

ü      نمونه ایکتریک شدید.

ü      فریز کردن و ذوب کردن مکرر

ü      استفاده از نمونه های حاوی فیبرین، آلودگی میکروبی و  غیر شفاف توصیه نمی شود.

شرایط نگهداری:

• §   نمونه خون را در ظرف 24 ساعت سانتریفیوژ کرده و سرم را از لخته جدا نمایید.  نمونه به مدت 24 ساعت در دمای اتاق  و 7 روز در ◦c 4 پایدار است.
• §   برای نگهداری طولانی تر نمونه را در ◦c 20-  قرار دهید.

کاربردهای بالینی:

1. تشخیص عفونت حاد و ابتلا اخیر به ویروس هپاتیت  B .
2. تأیید مثبتبودن تست totalAnti- HBc
3. تشخیص عفونت حاد بیماری در فاز پنجره (Window Period) که HBs Ag  و HBs Ab هردو  در این فاز منفی است.

روش مرجع: RIA

روش ارجح: -

سایر روشها: EIA، کمی لومینوسانس

مقادیر طبیعی: منفی (عدم حضور آنتی بادی در سرم).

ü      مقادیر بر اساس Cutoff تعیین شده در کیت لحاظ می گردد.

تفسیر: مثبت شدن تست نشاندهنده عفونت اخیر و یا حاد می باشد. نتایج منفی حاکی از در معرض آلودگی قرار نگرفتن شخص به این ویروس در مدت 6 ماه گذشته دارد.

عوامل مداخله گر :

• معمولترین خطا در روشهای EIA، RIA شستشو ناکافی و یا آلودگی معرف با مواد آلوده می باشد.
•  نمونه های دارای فیبرین، آلودگی میکروبی، همولیزه ، لیپمیک و ایکتریک  موجب تداخل در آزمایش می گردد.
• خونی که حاوی مواد ضد انعقاد نامناسب باشد یا بیمارانی که اختلال در تولید لخته دارند ممکن است واکنش مثبت کاذب ضعیف بدهند.
• در روش رادیوایمونواسی تزریق رادیونوکلوئید در هفته قبل از آزمایش ایجاد مثبت کاذب می کند.

توضیحات:

• آزمایشIgmHBc- Anti به همراهtotalAnti- HBcقابل اعتماد ترین روش برای وجود عفونت هپاتیت B در مواردیکه HBsAg منفی است می باشد.
• نتایج مثبت قابل پیش بینی تست Anti- HBc IgMدر  نمونه های بیماران  با شیوع پایین عفونت هپاتیت B پایین است.

• این آزمایش برای افتراق بین عفونت هپاتیت B حاد یا عفونت اخیر ابتلا به این ویروس با عفونت مزمن یا بیمار هپاتیتی بهبود یافته بکار می رود .

              منابع :

1. کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي و فرآورده هاي تشخيصي- دکتر حميد رضا سقا و همکاران- نشر مير
2. سايت مايو کلنيک (Mayo mediacal laboratories).
3. کتاب جامع تست هاي تشخيصي و آزمايشگاهي پاگانا- دکتر مهتاب جعفر آبادي آشتياني و همکاران- نشر جامعه نگر