Calprotectin, Stool
نام اختصاری: CALP
سایر نام ها: کالپروتکتین (مدفوع)
Calprotectin FORWARD, Calprotectin, Fecal, Calprotectin Random, Stool
بخش انجام دهنده: ایمونوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: مدفوع راندوم
حجم نمونه مورد نیاز: 5 تا 10 گرم
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به آمادگی خاصی نمی باشد.
- نمونه گیری بایستی بصورت راندوم یا تصادفی صورت گیرد.
ملاحظات نمونه گیری:
- نمونه مدفوع بیمار باید درون ظروف پلاستیکی درب دار مخصوص فاقد نگهدارنده جمع آوری گردد.
- بیمار باید ساعت و تاریخ نمونه گیری را بر روی ظرف نمونه درج نماید.
- پس از جمع آوری نمونه ، در صورتی که تست های متعددی درخواست شده باشد، باید ظرف مجزایی برای این تست در نظر گرفته شود.
موارد عدم پذیرش نمونه:
ü نمونه حاوی مواد نگهدارنده یا مدیا
ü نمونه هموژن شده
ü نمونه فاقد برچسب یا بدون مشخصات
ü نمونه ای غیر از مدفوع
شرایط نگهداری:
- بهتر است نمونه مدفوع قبل از انجام آزمایش در دمای فریزر -20oC نگهداری شود.
- پایداری نمونه در دمای اتاق 5 روز، در 4oC به مدت 8 روز و در-20oC تا یک ماه می باشد.
اطلاعات بالینی:
کالپروتکتین پروتئین هترو دیمر بوده و توانایی اتصال به Ca2+ و Zn2+ را دارد. این پروتئین در سیتوزول نوتروفیل ها و در غشاء مونوسیت ها وجود دارد و به دنبال فعال شدن نوتروفیل ها و مونوسیت ها و با اتصال به اندوتلیال ، کالپروتکتین آزاد می شود. میزان کالپروتکتین در مایعات بدن یا مدفوع یک شاخص مهم التهاب می باشد. کالپروتکتین هم اثر باکتریسیدال و هم اثر شبه سیتوتوکسینی دارد . نقش کالپروتکتین مهار آنزیم های کازئین کیناز I و II و اثر ضد میکروبی به ویژه علیه کاندیدا آلبیکنس و همچنین اثر مهاری روی سلول های مغز استخوان ، ماکروفاژها، لنفوسیتهای تحریک شده یا میتوژن یافته و مسیر داخلی انعقاد خون می باشد. نقش دیگر آن کموتاکسی سلول های التهابی می باشد. کالپروتکتین به عنوان یک فاکتور تشخیصی در پاسخ به درمان و پایش بیماریهای التهابی روده (نظیر بیماری کرون، کولیت خونریزی دهنده ) و بدخیمی دستگاه گوارش بیشترین کاربرد را دارد و در تمام بیماری های فوق در مدفوع غلظت آن افزایش می یابد.
کاربردهای بالینی:
- افتراق بیماری التهابی روده (IBD) از سندروم روده تحریک پذیر (IBS)،
- پایش درمان در بیماران دارای IBD،
- تعیین ارجاع بیماران جهت انجام آزمایشات آندوسکوپی و یا کلونوسکوپی.
مقادیر مرجع:
طبیعی: 50 μg/g ≥
حدواسط: 51 – 120 μg/g
غیر طبیعی: 121 μg/g <
تفسیر: کالپروتکتین یک مارکر اختصاصی نوتروفیلی برای ارزیابی التهاب در مجاری دستگاه گوارش می باشد. این مارکر در طی عفونت، عفونت ثانویه ناشی از IBS
(post-infectious IBS) و انتروپاتی ناشی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مقدار ان افزایش می یابد. اندازه گیری کالپروتکتین مدفوع شاخص مناسبی برای افتراق IBD از IBS و پایش بیماران IBD می باشد. همچنین جهت تعیین ارجاع بیماران برای انجام تست های تهاجمی نظیر آندوسکوپی و کلونوسکوپی کاربرد دارد. مقادیر کالپروتکتین طبیعی در مدفوع کمتر از 50 μg/g ، مابین 51 - 120 حدواسط و بالاتر از 121 غیر طبیعی گزارش می شود.
در صورت نتایج حدواسط، آزمایش بایستی 4 الی 6 هفته بعد تکرار و تأیید گردد.
عوامل مداخله گر :
§ انجام آزمایش به همراه تشخیص بالینی قابل ارزش بوده ولی تشخیص بالینی پزشک ارجح می باشد.
§ مثبت شدن کالپروتکتین در مدفوع نمی تواند به تنهایی دال بر تشخیص IBD باشد.
§ در بیماران IBD فرم فعال و غیر فعال بیماری در نوسان است در نتیجه نتایج کالپروتکتین ممکن است دچار نوسان گردد.
§ خونریزی مجاری گوارشی به میزان بیشتر از 100 میلی لیتر در روز، غلظت کالپروتکتین در مدفوع را به اندازه 15 μg/g افزایش خواهد داد.
§ سایر بیماری های روده ای از جمله عفونت های دستگاه گوارش و سرطان روده بزرگ می تواند منجر به افزایش غلظت calprotectin شود.
توضیحات:-
منابع :
- الزامات آزمایشات تشخیص طبی جلد 1 ، صفحه 154- 152، مهرداد جلالیان انتشارات نوروزی- 1394