
آزمایشگاه پاتوبیولوژي پارت در راستای خدمات رسانی هر چه بیشتر به همشهریان عزیز امکان ارائه جواب آزمایش های انجام شده بصورت آنلاین در سایت خود فراهم نموده…
برای مشاهده کلیه تست های که در آزمایشگاه پاتوبیولوژي پارت و دریافت اطلاعات مربوطه روی لینک زیر کلیک کنید :
ادامهUrea, urine
نام اختصاری: urea
سایر نام ها: اوره ادرار
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری:ادرار 24 ساعته،ادرار رندوم
حجم نمونه مورد نیاز: 5ml
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به ناشتا بودن نمی باشد.
- در مورد ادرار24 ساعته ،جمع آوری ادرار 24 ساعته با اضافه کردن 10ml اسید بوریک و یا تیمول در ابتدای شروع جمع آوری بعنوان ماده نگهدارنده و یا بدون آن در یخچال ضروری است.
ملاحظات نمونه گیری:
1.ظرف نمونه ادرار 24 ساعته را قبل از جدا کردن نمونه برای آزمایش خوب تکان دهید.
2. حجم ادرار 24 ساعته را یادداشت کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
شرایط نگهداری:ادرار 24 ساعته بمدت 4 روز در C◦ 4 الی C◦ 8 ، و یا در نگهدارنده تیمول یا اسید بوریک جهت مهار رشد باکتری پایدار است.
کاربردهای بالینی: بعنوان شاخص اولیه در برداشت پروتئین و یا تعادل نیتروژن مطرح است.
روش ارجح: آنزیماتیک
روش متداول: کالریمتریک واکنش (Fearon) و آنزیماتیک
مقادیر طبیعی: gr/day10 - 35 یا mol/day0.36 - 1.25
تفسیر: از آنجا که عوامل متعددی چون سرعت فیلتراسیون گلومرولی ، مصرف پروتئین در رژیم غذایی ،میزان کاتابولیسم پروتئین و وضعیت هیدراتاسیون می توانند بطور مستقل برروی دفع اوره ادرار تأثیر بگذارند، از این رو تمام این عوامل بایستی در هنگام تفسیر نتایج در نظر گرفته شوند.
افزایش سطح: رژیم غذایی پر پروتئین، هیپرتیروئیدیسم
کاهش سطح: کودکان و نوزادان، حاملگی ها، رژیم غذایی کم پروتئین و پر کربوهیدرات ، بیماریهای کبدی، توکسمی، آسیب کلیوی و نارسایی کلیه و دوره نقاهت مقادیر اوره ادرار کاهش مییابد
عوامل مداخله گر:
مصرف هورمون رشد، تستوسترون و انسولین مقادیر ادراری اوره را در شرایط بدن (Invivo) کاهش می دهد. داروهای سولفوردار در واکنش Fearon تداخل می کند.
توضیحات:
اندازه گیری اوره ادرار ارزش کمی در تشخیص کلینیکی و بررسی بیماری دارد.
منابع:
- Bankir L, Trinh-Trang-Tan MM: Urea and The Kidney. In The Kidney. 6th edition. Edited by BM Brenner. Philadelphia, WB Saunders Company, 2000
- کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي و فراورده هاي تشخيصي دکتر حميدرضا سقا و همکاران