نام اختصاری:  2hpp

سایر نام ها:گلوکز 2 ساعت پس از صرف صبحانه یا بعد از تجویز گلوکز، 2PPG

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسما، 2 ساعت پس از صرف غذا یا تجویز گلوکز

حجم نمونه مورد نیاز:0.5 ml

شرایط نمونه گیری: بیمار باید8  تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشد. در شرایط ناشتا از بیمار نمونه گیری کرده، سپس بیمار یک صبحانه سبک حاوی کربوهیدرات و یا محلول حاوی 75 gr کربوهیدرات میل نماید و تا دو ساعت بعد دیگر چیزی نخورد. و در نهایت نمونه گیری 2 ساعت بعد انجام شود.

ملاحظات نمونه گیری:

1. بیمار باید8  تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشد.

2.به بیمار تذکر دهید در فاصله غذا و نمونه گیری سیگار نکشد.

4. در صورت استعمال داروهایی که بر نتیجه آزمایش تأثیر می گذارد.از مصرف آن اجتناب گردد.

5. سن بیمار حائز اهمیت بوده و در برگه آزمایش یادداشت گردد..

موارد عدم پذیرش نمونه: همو لیز شدید نمونه موجب رد آن می گردد

شرایط نگهداری: نمونه در C˚4 به مدت 7 روز و در  C˚20-  به مدت 30 روز پایدارمی باشد.

کاربردهای بالینی: تشخیص و پایش بیماران دیابت ملیتوس و سایر اختلالات کربوهیدراتی نظیر دیابت حاملگی، هیپوگلیسمی نوزادان، هیپوگلیسمی با منشأ ناشناخته (ایدیوپاتیک) و کارسینوم سلول های جزایر پانکراس.

روش مرجع: : روش آنزیماتیک هگزوکیناز ( در سرم و پلاسما)

روش ارجع:  روش آنزیماتیک گلوکز اکسیداز

سایر روش ها: هگزوکیناز (متد UV)، O-Toluidine، فولن وو، شافر هارتمن- سوموژی، فروسیانید، بندیکت، واکنش رنگی نئوکوپرین و ...

مقادیر طبیعی:

1-   افراد 0 تا 50 سال        <140    mg/dl

2-   افراد 50 تا 60 سال      <150    mg/dl

3-   افراد بالای 60 سال  <160    mg/dl    

4-   آزمون غربالگری گلوکز 1 ساعته برای دیابت حاملگی:<140    mg/dl

تفسیر: آزمایش گلوکز دو ساعت بعد از صرف غذا، نشان دهنده توانایی فرد در حذف گلوکز اضافی از جریان خون است. این آزمایش در افرادی که عوارض نفروپاتی، نوروپاتی و رتینوپاتی دیابت را علارغم قند خون عادی نشان می دهند، بررسی گلیکوزوری در غیاب گلیکوزمی، بیماران با سندرم متابولیک و افرادی که سابقه خانوادگی عدم تحمل به کربوهیدرات، تصلب شرایین یا تولد نوزاد بزرگتر از حد نرمال مورد ارزیابی قرار می گردد.

افزایش سطح: دیابت قندی، دیابت قندی حاملگی، سوء تغذیه، پاسخ استرسی حاد به شرایطی نظیر عفونت، سوختگی ها و جراحی، سندرم کوشینگ، فئوکروموسیتوم، گلوکاگونوما، آکرومگالی و درمان با دیورتیک ها و کورتیکواستروئیدها.

کاهش سطح: انسولینوما، هیپوتیروئیدی، کاهش فعالیت هیپوفیز، بیماری آدیسون، بیماری وسیع کبدی، روماتوئیدی و قلبی، زیاده روی در مصرف انسولین، روزه داری و گرسنگی طولانی مدت.

واکنش تداخلی:

استعمال سیگار، ورزش شدید، چاقی، استرس، مصرف غذا طی 2 ساعت آزمایش و مصرف دیورتیک های تیازیدی و ضد بارداری خوراکی سطح گلوکز خون را افزایش می دهد.

ناتوانی در خوردن غذا (gr75 کربوهیدرات)، استفراغ همه یا بخشی از غذا طی 2 ساعت آزمایش سطح گلوکز خون را کاهش می دهد.

توضیحات:

1-    قبل از 2hpp باید قند خون ناشتا به عنوان قند خون پایه اندازه گیری شود.

2-    غذای مورد استفاده در آزمایش باید حداقل حاوی gr 75 کربوهیدرات باشد.

3-    به منظور انجام آزمون غربالگری گلوکز 1 ساعته دیابت حاملگی به بیمار ناشتا یا غیر ناشتا ،  gr 50 گلوکز خوراکی بدهید.

4-    برای افراد بستری نباید درخواست شود.

5-    همراهی این آزمایش با تست HbA1_C ارزش تشخیصی آزمایش را بالا خواهد برد.

منابع:

1. Tietz Textbook of Clinical Chemistry. Fourth edition. Edited by CA Burtis, ER Ashwood, DE Bruns. WB Saunders Company, Philadelphia, 2006,25:837-907
2. Manual of Diagnostic and Laboratory tests, Mosby’s
4. کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي و فرآورده هاي تشخيصي دکتر حميدرضا سقا و همکاران- انتشارات میر