نام اختصاری: GGT

سایر نام ها:گاماگلوتامیل تراتسفرازGT,-Gamma-Glutamyltranspeptidase (GGTP), Gamma Transpeptidase Gamma-Glutamyl

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز: 0.5 mL

شرایط نمونه گیری: این آزمون نیاز به 8 ساعت ناشتایی دارد. نوشیدن آب مجاز است.

ملاحظات نمونه گیری:

1.مصرف هرگونه داروی مؤثر بر نتایج آزمایش را روی برگه آزمایش ثبت کنید.

2. محل خونگیری را بررسی نمایید، در بیماران دچار اختلالات کبدی ، زمان انعقاد معمولا طولانی تر است.

3. سن و جنس بیمار را در برگه آزمایش ثبت کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه ایکتریک و همولیز  شدید می تواند در نتایج تداخل ایجاد نماید.

شرایط نگهداری:

در  دمای اتاق  2 روز، C^◦4   7روز   و در  C^◦20-  تا یک سال پایدار است.  

کاربردهای بالینی:

1. کسب اطلاعات در مورد بیماری کبدی، صفراوی،
2. ارزیابی عملکرد کبد از نظر مصرف الکل ،
3. افتراق بین بیماری های کبدی و اسکلتی زمانی که ALP سرم افزایش یافته است.

روش مرجع: روش IFCC

روش ارجح: کالریمتریک-کینتیک

مقادیر طبیعی:

مردان ( و زنان بالای 45 سال): 8 - 38 U/L

زنان کمتر از 45 سال:             5 - 27 U/L  

• سطح GGT در کهنسالان اندکی بیشتر از بزرگسالان است ( 50>).
• مقادیر مرجع برای نوزادان تعیین نشده است. اما معمولاً 5 برابر بزرگسالان است.

تفسیر: این آزمون شاخص حساسی برای بیماری های کبدی- صفراوی است. همچنین شاخصی برای مصرف مداوم یا افراط آمیز الکل می باشد. افزایش توأم GGT و ALP نشان دهنده بیماریهای کبدی-صفراوی و افزایش ALP همراه با مقادیر نرمال GGT نشان دهنده بیماریهای اسکلتی است.

افزایش سطح: بیماری کبدی ( هپاتیت، سیروز، نکروز کبدی، تومور یا متاستاز کبدی، داروهای سمی برای کبد، کلستاز، یرقان)، انفارکتوس میوکارد، مصرف الکل، بیماری لوزالمعده( پانکراتیت ، سرطان)، منونوکلئوز عفونی، عفونت های سیتومگالو ویروس، سندرم ری

کاهش سطح : هیپوتیروئیدیسم

عوامل مداخله گر: مقدار آن در اواخر دوران بارداری کاهش می یابد.

افزایش دهنده ها: الکل، فنی توئین، فنوباربیتال، آمینو گلیکوزیدها، استروژن ها، کاپتوپریل، اتانل و پروپوکسی فن

کاهش دهنده ها: داروهای ضد بارداری خوراکی، کلوفیبرات،

توضیحات:

• ممکن است مقدارآن در مردان بیش از زنان باشد( به علت مقادیر موجود در پروستات).
• این آزمایش می تواند برای هپاتوما یا کارسینومای کولورکتال بعنوان آزمایش اختصاصی باشد(ایزوفورم های آن). اما بدلیل حساسیت بسیار کم هنوز ابهامات زیادی روی آن وجود دارد.

منابع:

1. Tietz Textbook of Clinical Chemistry. Edited by CA Burtis, ER Ashwood. WB Saunders Company, Philadelphia, 1994

2. Package insert: Boehringer Mannheim GGT reagent, Indianapolis, IN, September 1998

3. کتاب جامع تست هاي تشخيصي و آزمايشگاهي پاگانا- دکتر مهتاب جعفر آبادي آشتياني و همکاران- نشر سالمي

4. کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي فرآورده هاي تشخيصي- دکتر حميد رضا سقا و همکاران- نشر مير