نام اختصاری: L.T.T

سایر نام ها: Hydrogen Breath test ، Lactose Breath test، Disaccharide Absorption test، Oral Lactose tolerance

بخش مورد انجام: بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: پلاسما، سرم

حجم نمونه مورد نیاز:  2 ml  خون حاوی ضد انعقاد سدیم فلوراید

شرایط نمونه گیری:

دو پروتکل برای انجام این تست وجود داد.

1-   پروتکل اندازه گیری متوالی خون: نمونه خون را در حالت ناشتا (حداقل 8 ساعت ناشتایی) و دقایق 15، 30، 45، 60 و 90 پس از تجویز محلول لاکتوز در لوله درب خاکستری بگیرید.

2-   پروتکل هیدروژن تنفسی :  تنفس بیمار به مدت 5 ساعت مانیتور (پایش) می شود.

ملاحظات نمونه گیری:

1-    علائم بیمار به خصوص کرامپ ها (دردهای شکم)، تهوع و اسهال آبکی را یاداشت کنید.

2-    از ورزش شدید 8 ساعت قبل از نمونه گیری اجتناب گردد.

3-    بیمار باید قبل از نمونه گیری به مدت 8 ساعت ناشتا باشد.

4-    برای بزرگسالان 50 گرم لاکتوز در ml200 آب یا طعم لیمو و در اطفال gr2 به ازای هرکیلوگرم نهایتاً    50 gr جهت تهیه محلول خوراکی لاکتوز استفاده شود.

5-    بیمار تشویق شود تا در مدت انجام تست مقادیر متوسطی (2 تا 3 لیوان) آب بنوشد.

6-    بیمار باید در وضعیت خوابیده یا نشسته باقی بماند (تغییر وضعیت ندهد).

موارد عدم پذیرش نمونه: -

شرایط نگهداری: نمونه به مدت 7 روز ^◦c4 و به مدت طولانی تر در ^◦c20- پایدار است.

کاربردهای بالینی:

1-    تشخیص بیماران دچار عدم تحمل لاکتوز اولیه پس از نوشیدن شیر ناشی از کاهش سنتز لاکتاز

2-    تشخیص بیماری هایی با تخریب وسیع اپی تلیوم روده

روش مرحج و ارجح پروتکل هیدروژن تنفسی : گاز کروماتوگرافی

روش مرجع و ارجح برای پروتکل گلوکز خون : مشابه روش های اندازه گیری گلوکز خون (BS) است.

مقادیر طبیعی:

مقادیر طبیعی برای تست هیدروژن : ppm12 >    در مدت ناشتایی

پروتکل اندازه گیری گلوکز خون :

طبیعی : mg/dl 30< یا mmol/L 1.7 <             2     ساعت پس از نوشیدن محلول لاکتوز

مشکوک : mg/dl30- 20  یا  mmol/L  1.7- 1.1  2 ساعت پس از نوشیدن محلول لاکتوز

غیر طبیعی :  mg/dl20 >  یا mmol/L1.1   2           ساعت پس از نوشیدن محلول لاکتوز

تفسیر:

مقادیر بیش از ppm12 در تست هیدروژن تنفسی نشان دهنده افزایش سطح هیدروژن به علت انباشت لاکتوز در دستگاه گوارش یا عدم تجزیه لاکتوز در نتیجه نقص آنزیم دی ساکاریداز(لاکتوز) و یا تخریب وسیع اپی تلیوم روده می باشد.

مقادیر گلوکز خون کمتر از mg/dl20 ،2 ساعت پس از نوشیدن محلول لاکتوز نشان دهنده، عدم تحمل به لاکتوز می باشد.

عوامل مداخله گر:

1-    مصرف داروهایی نظیر آسپارژیناز، ACTH ، آگونسیتهای بتا، آدرنرژیک، کافئین، دیورتیک ها، گلوکاگن، دوپامین، لیتیم ، مورفین و فنی توئین باعث افزایش مقادیر سرمی می شود.

2-    2- هیدروکسی گلوکز و هیدروکسی  اتیل (نشاسته) به روش گلوکز اکسیداز باعث افزایش مقادیر سرمی گلوکز خواهند شد.

توضیحات:

• برای حذف عوامل مداخله گر در نتایج آزمایش، آزمایش تحمل گلوکز (GTT) و آزمایش تحمل گالاکتوز احتمالاً لازم است تا نقش سوء جذب مونوساکاریدها را حذف نماید.
• لازم به یادآوری است که ارزش این آزمایش به دلیل داشتن سابقه مثبت و منفی کاذب و همچنین الگوی نرمال در بعضی از افراد با نقص لاکتوز مورد سوأل است.

منابع:

1. کتاب جامع تجهيزات آزمايشگاهي فرآورده هاي تشخيصي- دکتر حميد رضا سقا و همکاران- نشر مير
2. کتاب جامع تست هاي تشخيصي و آزمايشگاهي پاگانا- دکتر مهتاب جعفر آبادي آشتياني و همکاران- نشر سالمي