نام اختصاری: GAF-3x

سایر نام ها: Gliadin Antibodies IgG and IgA، Anti-Gliadin IgG/IgA،Gliadin Antibodies IgG and IgA Serum

بخش انجام دهنده: ایمونولوژی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، پلاسما ( سیتراته، هپارینه، EDTA دار)

حجم نمونه مورد نیاز:   0.5 ml-  برای نمونه های اطفال حداقل 0.25 ml مورد نیاز است.

شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد.   

ملاحظات نمونه گیری:

1. شرایط لازم جهت نمونه گیری عاری از آلودگی میکروبی را رعایت نمایید. 
2. ترجیحاً از نمونه های حاوی همولیز یا لیپیمیک اجتناب نمایید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

1. نمونه های حرارت دیده.
2. نمونه های به شدت  ایکتریک (زردی)، لیپمیک و  همولیز.
3. نمونه های حاوی الودگی میکروبی.

شرایط نگهداری:  

• معرف های تست را می توان در دمای 2  تا 8 درجه سانتیگراد نگهداری نمود.
• نمونه در 4^oC  تا 14 روز و در -20 ^oC تا 21 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

1. تشخیص بیماران مشکوک به  بیماری سلیاک و  پایش درمان آنها.
2. تشخیص بیماران مشکوک به  درماتیت هرپتی فرم.
3. ارزیابی سازگاری یا پاسخ بیمار  به یک رژیم فاقد گلوتن در بیماران با انتروپاتی حساس به گلوتن.

روش مرجع: -

روش ارجح: Indirect immunofluorescence (IFA)، enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)

سایر روشها: -

مقادیر مرجع:

کمتر از 2 سالگی:

• منفی: 50 U/ml>
• مثبت ضعیف: 50- 100 U/ml
• مثبت:100 U/ml <

2 سال و بالاتر:

• منفی: 25 U/ml>
• مثبت ضعیف: 25- 50 U/ml
• مثبت:50 U/ml <

تفسیر: مثبت شدن آنتی بادیهای گلیادین IgA و IgG ، نشاندهنده ابتلا فرد به بیماری سلیاک است. در صورت منفی شدن نتایج  احتمال ابتلا به بیماری سلیاک پایین است. سطوح کاهش یافته آنتی بادیهای گلیادین IgA و IgG در پی درمان با رژیم عاری از گلوتن نشاندهنده پاسخ مطلوب بیمار به رژیم غذایی می باشد. تداوم سطوح بالای آنتی بادی پس از درمان رژیم غذایی نشان دهنده پاسخ ضعیف به رژیم غذایی و یا وجود بیماری مقاوم به درمان می باشد.

      همچنین قابل ذکر است که نتایج منفی تست، ابتلا فرد به بیماری سلیاک یا درماتیت هرپتی فرم به طور قطعی رد نمی کند.

عوامل مداخله گر :

• نمونه همولیزه با غلظت هموگلوبین بیشتر از 10 mg/ml، لیپمیک با غلظت تری گلیسرید بیشتر از 20 mg/ml و ایکتریک با غلظت بیلی روبین بیشتر از 0.4 mg/ml موجب تداخل در نتایج ازمایش می گردد.
• آلودگی میکروبی نمونه ممکن است در نتایج آزمایش تداخل ایجاد نمایند.

توضیحات:

§         آنتی بادیهای IgG گلیادین نسبت به آنتی بادیهای IgA  اختصاصیت کمتری دارد. اما به دلیل اینکه حدود 10% بیماران سیلیاک دچار کمبود IgA می باشند اندازه گیری IgG زمانی که نتایج IgA منفی است، ضروری می باشد.

§         از  تست های مرتبط به این آزمون می توان به آنتی بادیهای اندومزیال (EMA) و آنتی بادی ترانس گلوتیناز بافتی (tTG) اشاره کرد.

§         آنتی بادیهای گلیادین از حساسیت و اختصاصیت کمتری نسبت به EMA ، tTG و ارزیابی هیستوپاتولوژیک برخوردار است.

§         عارضه اصلی بیماری سیلیاک، پیشرفت انتروپاتی مرتبط با لنفوم سلول های T می باشد.

§         همبستگی معتی داری بین رژیم عاری از گلوتن با بهبود  ناهنجاریهای پوستی و روده ای (منظور  روده کوچک) وجود دارد.

§         درماتیت هرپتی فرم به عنوان یک بیماری پوستی تاول زا، رابطه نزدیکی با انتروپاتی حساس به گلوتن دارد. آنتی بادیهای گلیادین همچنن در تشخیص بیماری درماتیت هپتی فروم بکار می روند.

     منابع:

1. Jacobs S. D, DeMott R. W, Oxley K. D, Laboratory test handbook, 3 rd,Lexi comp,2004,P: 637-638
2. Green PH, Cellier C: Celiac disease. New Engl J Med 2007;357:1731-1743
3. Mayomedicallaboratories:  http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/89031

4.      EUROIMMUN Medizinische Labordiagnostika AG: English